جرم خود را بر کسی دیگر منه
هوش و گوش خود بدین پاداشیه

نان دهی از بهر حق نانت دهد
جان دهی از بهر حق جانت دهد

گر نماند از جود در دست تو باز
کی کند فضل الاهت پاک باز

گرچه دیوار افکنم سایه دراز
باز گردد سوی او ان سایه باز

این جهان کوه است فعل ما نگاه
سوی ما اید نگاها را صدا

ای که تو از جان ظلمی میکنی
دان که بهر خویش چاهی میکنی

گرد خود که چوب پیله ور مزن
بهر خود چه میکنی اندازه کن

گرچه دیوار افکنم سایه دراز
باز گردد سوی او ان سایه باز

این جهان کوه است فعل ما نگاه
سوی ما اید نگاها را صدا